Ida Dijkstra

Vragen

Heb jij het ook wel eens? Dat je niet meer weet waar je met je gevoelens naar toe moet? Hoe je ze kan kanaliseren? Er is zoveel chaos, onrecht, egotripperij, maar ook mooie nieuwe ontwikkelingen, de natuur die nu (letterlijk) openbloeit. Al die tegenstellingen maakt dat ik het regelmatig heel lastig vind mijn weg daarin te vinden. Herken jij dat ook? 

Gelukkig kan ik mij creatief uiten en geeft mijn kunstenaarshart mij richting. Was ik onlangs nog bezig met het maken van mooie ontwerpen voor op de uitvaartkist, nu ben ik volop bezig met het tekenen van cartoons waarin hedendaagse maatschappelijke ontwikkelingen te herkennen zijn. Het doet mij goed om het op deze manier vorm te geven.

Chaos

Toch heeft de chaos die ik ervaar ook zijn weg gevonden in mijn viltwerk 'Chaos'. Hierin zie je ook een duidelijke structuur, een opeenvolging van kleur. Als je uitzoomt vanuit een hoger perspectief zie je dat er binnenin de chaos ook ordening zit en dat het een nieuwe structuur en ordening oplevert. Dat komt zeker tot uitdrukking in dit werk. Het creeert nieuwe kansen. 

Ook vindt het zijn weg in de cartoons. Niet alleen van de overheid, maar ook van ons mensen zie en hoor ik handelingen en uitspraken die mij boos maken, ongeduldig, onbegrip oproepen, onrust veroorzaken. Daar tegenover staat dat ik probeer vanuit hoger perspectief te kijken om dit te keren. We zijn immers onderweg naar een andere vorm van leven en dat is een grote zoektocht waarin niets meer zeker is. En daarin mijn weg vinden, meebewegen zonder mijn eigenheid te verliezen, betekenisvol kunnen zijn voor mijn omgeving en in mijn werk, zodat ik toch mijn steentje bijdraag. 

Proces

In de cartoons, die een tipje laten zien van het alledaagse nieuws, kan ik datgene waar ik mij het meeste over verbaas tekenen. Ik kan hiermee mijn emotie verbeelden. Hoe gaat dat? Ik lees en kijk het nieuws. Daar waar ik het meeste gevoel bij heb en meteen beelden bij krijg werk ik eerst uit in een klein schetsboek. Vervolgens pak ik mijn aquarelblok en teken ik het na, kleur het in, penseel erover en klaar. Het mooie is dat ik hierdoor kan relativeren en loslaten. Het creeert afstand die nodig is om datgene wat er om mij heen gebeurt buiten mijn invloedssfeer los te laten.

Creeren, loslaten en delen. En vooral ook genieten van buiten, van de contacten, van alle mooie dingen die wel gebeuren maar die ik niet altijd zie. Kijken in een breder perspectief, waarderen wat ik heb en oog hebben voor de kleine dingen die er zo toe doen. Dankbaar zijn. Dat wens ik een ieder toe.