Ida Dijkstra

Wat een fantastische dag! Het stormde, regende en onderweg naar de manege moest ik zelfs schuilen onder een viaduct, omdat ik anders met mijn auto over de weg voer. Ik reed achter een vrachtwagen om letterlijk wat meer uit de wind te blijven. Gelukkig kwam ik goed aan op mijn bestemming. Uitpakken maar! 

Ik had twee kramen gehuurd. Op de achterste balk kwamen mijn grote wandkleden en 3D objecten. Op de tafels kregen mijn herinneringsobjecten hun plek. 

Ik stond schuin tegenover de ingang, dus op de tocht. Gelukkig had ik warme wollen kleding aan. Ik kreeg veel complimenten over mijn jas en over mijn kunst. Dat was fijn. Meteen vanaf het begin had ik doorlopende belangstelling. Halverwege de middag bezochten een moeder en dochter mijn kraam. Zij waren onder de indruk van mijn werk en vertelden dat het de eerste kraam was die zij bezochten. De dochter was met name geinteresserd voor het werk 'Toxic Air'. Ze was een beetje verbaasd dat er minder positieve verhalen schuilgingen achter de mooie werken. Ze ging ervoor staan en zag het helemaal voor zich hangen op een plek in haar huis. Of zij het van dichtbij mocht bekijken? Jazeker! Toen zij het had gezien en er weer voor ging staan zei zij: "Houd het vast, dan kom ik het zo halen." Later die middag heeft zij dat inderdaad gedaan. Zij was er blij mee, maar ik ook. Ik hoop dat het een mooi plekje krijgt en dat zij ervan geniet. 

Ik kreeg nog meer 'eerste kraam' ervaringen. Dit keer vanuit de uitvaartbranche. Er waren drie vrouwen die aangaven hierin werkzaam te zijn. Ze waren zeer belangstellend in de achtergrond van mijn ontwerpen. Vanwege duurzaamheid een tastbare herinnering meegeven voor de familie van de overledene. Ze hebben flyers meegnomen en zouden het bespreken. Ik hoop van hen te horen. 

Aan het einde van de middag kwam er nog een vrouw. Zij legde uit dat haar man was overleden en dat er een ontwerp van cortenstaal was gemaakt als herinnering. Zij zag mijn werk Inner wisdom en wees naar het potje dat precies dezelfde kleur had als het ontwerp van cortenstaal. Maar ik zou het alleen als setje verkopen? Ik zag en voelde de tranen en haar wens. Ik heb het potje voor een schappelijke prijs verkocht. Zij was er blij mee. Het zou aanvullend zijn en ziju zou er een bloemetje in kunnen doen. Ik was blij dat ik een bijdrage kon leveren aan haar wens. Ik zal zelf weer even aan het werk moeten, maar daar doe ik het voor!